Cousas de Koroiev 2020/1. Concurso Narf e concertos.

Ola. Hai que dicir a verdade, foi vir a pandemia e desconecteime de todo, de todo de verdade, o tema do blog, as redes,… e pasaron un montón de cousas. Fixen o mínimo, compartir as fotos que sacou alguén, algún retuit, … Moi mal para o proxecto, moi ben para a miña saúde mental.

Pois ben, o último que contei era o tema de ser finalista dos Premios Martin Códax. De ahí non pasou. No mesmo ano tamén fun finalista do Concurso Fran Perez Narf da Deputación da Coruña. Houbo unha final no teatro Colón e quedei de segundo. Cousa que para un proxecto como o meu é todo un mérito. Pero estou seguro que se debe a que o directo dos temas de «Valverde» é bastante potente e soe pillar por sorpresa, xa que para a 99% do público eu saio literalmente «de la nada» diante dos seus ollos (mais ben orellas). Penso ademáis que logo de algo máis de 10 anos tocando en directo, xa aprendin a facelo medianamente ben.

A verdade é que foi moi emocionante e para min un recoñecemento ao meu traballo como Koroiev.

Quedar de segunda tivo como consecuencia ter tres concertos mediados pola deputación. Foron a finais do 2021, na feira Culturgal (novembro) e nos festivaisl Melona (septembro) en Santiago de Compostela e no Fanzine da Coruña (decembro).

Koroiev finalista dos premios Martin Códax

O meu proxecto Koroiev é finalista nos premios Martin Códax na categoría de electrónica.
É unha boa noticia dentro de todo o que está a pasar estes meses. Pandemia mundial do Coronavirus, todos pechados na casa (poñoo por se lees esto dentro de dez anos e se esqueceu o tema).
Unha alegría moi grande. Tardei en voltar a Koroiev e as súas viaxes, pero valeu a pena. Valverde é un disco importante para min, non só porque permitiu a volta aos directos. Senón porque o proceso foi longo, atravesa varios periodos da miña vida e o resultado é máis que satisfactorio. Só son un conxunto de temas, pero ahí queda pousada moita historia.

Unha alegría tamén saber de Músculo! e Yugen kala. Finalistas na mesma categoría. A Músculo! vinos varias veces en directo. Uns cracks.

Hai grandes nomes dentro dos finalistas de todas as categorías, para min xa é unha honra estar entre eles.

Estaría ben ir a gala dos premios con Serxio e Fernando, os compas de Ferror Records. Máis non se sabe que vai suceder, quizáis a finais de ano poida facerse ou quizáis non. De momento todo está a suceder online. Iremos informando.

http://premiosmartincodaxdamusica.gal

Un pouco de info:

Os Martín Códax son os Premios promovidos pola Asociación Músicas ao Vivo que nacen co obxectivo de dar visibilidade e recoñecer a diversidade e a calidade artística das producións musicais e de todo o sector musical galego.

Van dirixidos a todos os proxectos musicais galegos vixentes e en activo no ano 2020. A inscrición para acadar a nominación aos premios é libre e gratuíta.

O proceso de inscrición de proxectos estivo aberto dende o 1 de marzo ata o 15 de marzo de 2020.

O pasado luns 6 de abril celebrouse de xeito telemático a xornada de deliberación do xurado profesional escollido pola xunta directiva de MÚSICAS AO VIVO para decidir os proxectos finalistas desta VII edición dos Premios Martín Códax da Música.

O xurado foi o encargado da primeira selección de entre as 581 propostas recibidas nesta sétima edición, escollendo os 60 proxectos finalistas seguindo o proceso establecido dentro das normas do certame.

Co obxectivo de velar pola lexitimidade e coherencia da convocatoria, a composición do xurado foi secreta durante o proceso de votación, mesmo para os propios integrantes do xurado, ata o día da xornada de deliberación.

http://premiosmartincodaxdamusica.gal/?open=composicin-do-xurado-da-vii-edicin-dos-premios-martn-cdax-da-msica

Cancións Líticas. Sons para unha expo de Verónica Moar en DIDAC

Este sábado 13 de Abril abrimos a exposición «Lítica» cunha performance de Antía Otero, Rut Balbís e a propia Verónica Moar. Fixen unha serie de pezas chamadas Cancións Líticas que espero poder subir a algunha plataforma nas próximas semanas. Foi un proceso precioso cheo de simboloxía e intimidade.

Deixovos a info e non dubidedes en visitar a exposición en Santiago na Fundación Didac.

http://www.didac.gal/didac/gl/exposicions/veronica-moar

Noticia na Voz de Galicia

https://www.lavozdegalicia.es/noticia/santiago/santiago/2019/04/13/piedras-flotan-didac/00031555176586278290865.htm

Home


https://www.instagram.com/veronica_moar/?hl=es

Cebreiro [Día da Ilustración 2017]

A Asociación Galega de Profesionais da Ilustración encargoume a música para
este video homenaxe ó ilustrador e caricaturista galego Álvaro Cebreiro, dentro das actividades do Día da Ilustración 2017 (30 de Xaneiro)
Cebreiro collía os lápices xusto cando as vangardas estaban transformando Europa. A miña música pretende coller ese espíritu de axitación e complexidade, ademáis empregando poucos elementos como facía Cebreiro.
Agardo telo conseguido.

Preséntase o Día da Ilustración 2017

Fotografía de R.

r_zion

Foto: Virginia De Díaz (http://cargocollective.com/virginiade)

Enfrentarte a una sesión de fotografía sin saber hacia dónde te diriges. Un poco de tiempo, confianza, juego, tonterías, saltos, volteretas y aparece algo. Llamé a Vir para crear algo. Esta es la foto «riquiña» que capturó por experiencia o por azar, pero también disparó sobre lo que perseguíamos. Algo más arisco. Dentro de unos días estaremos delante de esas imágenes.

P.D.: Todo tiempo y trabajo profesionales cuestan dinero. Aunque sean colegas, mi opción es pagarles su trabajo. Faltaría más. Como quiero que paguen el mío. Otra cosa es que existen también otras economías, cambiar por tiempo, formación, objetos,…ahí cada cuál con sus acuerdos, pero si no forma parte de un trabajo grupal o colaborativo, paga los servicios que contrates. 🙂 y si no siempre queda el DIY.

 

Placer Oculto # 28 / NOIA + Koroiev

evento

http://placeresocultos.com/noia-koroiev-2/

En Desconcierto Cultural cerramos el sábado 17 de diciembre la programación de 2016, con dos propuestas que llenarán desde las 23:00 el Pub Sónar de electrónica envolvente y preciosista.

NOIA es el álter ego de Gisela Fulla-Silvestre, una barcelonesa afincada en Nueva York que recientemente ha publicado un magnífico ep, Habits, con el prestigioso sello norteamericano Cascine. Cuatro canciones de pop ambiental, donde las finas envolturas electrónicas y los guiños al letfield o al dancehall juguetean, mezcladas con el descaro de la juventud y la esencia mediterránea.
Barroquismo sonoro de atmósferas de mil capas, con muchos puntos en común con sus paisanos Desert, en NOIA se adivinan pulsos soul que sorprenden, deudores de su admirada Lauryn Hill, y un latido tropicalista como el de su compañera de sello, la ecuatoriana María Usbeck.
Su ep ha sido publicado por Cascine, hogar de Lemonade, Yumi Zouma o Chad Valley entre otros, y en USA ha estado tocando en festivales con Nite Jewel o Kristin Kontrol.
Para Koroiev el mundo real es “el otro”, y es ese «otro mundo» el que ha sido caldo de cultivo de su Kostia Bogomov. Un disco que forma parte de un proyecto narrativo más amplio que une los universos de las múltiples propuestas surgidas de la inquieta cabeza del coruñés Roberto Casteleiro. El «work in progress» del que podremos disfrutar puede ser un buen testeo de lo que está por venir.